حدیث «معرفتي بالنورانیة» _ بخش هجدهم
عدم قابلیت درک و رسیدن به کنه معرفت اهل‌بیت علیهم‌السلام
يا سَلْمَانُ وَ يَا جُنْدَبُ قَالاَ لَبَّيْكَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْكَ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
أنَا أَمِيرُ كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ مِمَّنْ مَضَى وَ مِمَّنْ بَقِيَ وَ أُيِّدْتُ بِرُوحِ اَلْعَظَمَةِ
و إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِيدِ اَللَّهِ لاَ تُسَمُّونَا أَرْبَاباً وَ قُولُوا فِي فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ فَإِنَّكُمْ لَنْ تَبْلُغُوا مِنْ فَضْلِنَا كُنْهَ مَا جَعَلَهُ اَللَّهُ لَنَا وَ لاَ مِعْشَارَ اَلْعُشْرِ
[حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند]
ای سلمان و ای اباذر! من امير هر مرد و زن مؤمن هستم چه در میان گذشتگان و چه آيندگان.
من را با روح عظمت تائيد كرده‌اند و بدانید من يكى از بندگان خداوند هستم بنابراین به ما خدا اطلاق نکنید اما درباره فضائل ما هرچه می‌خواهید بگوئيد که هیچ گاه به كنه فضائلی که خداوند به ما عنایت فرموده نخواهيد رسيد و حتى به مقدار یک دهم آن هم قابلیت دسترسی نخواهید داشت.
بحار الأنوار , جلد ۲۶ , صفحه ۱
