حدیث «معرفتي بالنورانیة» _ بخش دوم
معرفت نورانیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام ؛ تنها راه اکمال ایمان
کوتاهی در رسیدن به معرفت امیرالمؤمنین علیه‌السلام موجب شک و تردید دائمی
ثمَّ قَالَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ يَا سَلْمَانُ وَ يَا جُنْدَبُ قَالاَ لَبَّيْكَ يَا أَمِيرَاَلْمُؤْمِنِينَ قَالَ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ
إنَّهُ لاَ يَسْتَكْمِلُ أَحَدٌ اَلْإِيمَانَ حَتَّى يَعْرِفَنِي كُنْهَ مَعْرِفَتِي بِالنُّورَانِيَّةِ
فإِذَا عَرَفَنِي بِهَذِهِ اَلْمَعْرِفَةِ فَقَدِ اِمْتَحَنَ اَللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ وَ شَرَحَ صَدْرَهُ لِلْإِسْلاَمِ وَ صَارَ عَارِفاً مُسْتَبْصِراً وَ مَنْ قَصَّرَ عَنْ مَعْرِفَةِ ذَلِكَ فَهُوَ شَاكٌّ وَ مُرْتَابٌ
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: ای سلمان و اباذر! گفتند بفرمائيد يا اميرالمؤمنين. حضرت فرمودند:
ايمان احدی كامل نمی‌شود مگر اینکه مرا به كنه معرفت با نورانيت بشناسد.
هنگامی که من را به نورانیت شناخت آن‌گاه دلش را خدا به ايمان آزمايش نموده و شرح صدر براى اسلام به او عنايت كرده و در اين صورت است كه عارف و بينا و مستبصر مى‌شود و هرکسی كوتاهى از این معرفت من نمايد قطعا در شک و تردید است.
بحار الأنوار , جلد ۲۶ , صفحه ۱
