نشر فضائل امیرالمؤمنین علیه‌السلام ؛ دستور الهی
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله إِنَّ جَبْرَئِیلَ علیه السلام نَزَلَ عَلَیَّ وَ قَالَ إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکَ أَنْ تَقُومَ بِتَفْضِیلِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام خَطِیباً عَلَى أَصْحَابِکَ لِیُبَلِّغُوا مَنْ بَعْدَهُمْ ذَلِکَ عَنْکَ وَ یَأْمُرُ جَمِیعَ الْمَلَائِکَةِ أَنْ تَسْمَعَ مَا تَذْکُرُهُ وَ اللَّهُ یُوحِی إِلَیْکَ یَا مُحَمَّدُ أَنَّ مَنْ خَالَفَکَ فِی أَمْرِهِ فَلَهُ النَّارُ وَ مَنْ أَطَاعَکَ فَلَهُ الْجَنَّه[۱]
جابر جعفی از امام باقر علیه‌السلام و حضرت باقر علیه‌السلام از جابر و جابر از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل می کند :
جبرئیل بر من نازل شد و گفت: خداوند تو را مأمور می نماید که به بیان فضائل علی بن ابیطالب علیه‌السلام در بین اصحاب بپردازی تا آنها نیز این فضائل را بعد از تو به آیندگان منتقل نمایند و به همه فرشتگان نیز فرمان داده است تا فضائلی را که شما بیان می کنید، گوش کنند و خداوند به تو وحی می نماید که ای محمد! هرکسی درباره این امر با تو مخالفت کند، جایگاه او در آتش است و آن کسی که از تو اطاعت نماید جایگاه او بهشت خواهد بود.
آفریده نشدن آتش جهنم در صورت اجتماع بر محبت امیرالمؤمنین علیه‌السلام
عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لَوِ اِجْتَمَعَ اَلنَّاسُ عَلَى حُبِّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لَمَا خَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلنَّارَ[۲]
ابن عباس از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل کرده است:
اگر مردم بر محبت علی بن ابیطالب علیه السلام اجتماع می کردند و ولایت و محبت او را می پذیرفتند , خداوند متعال به هیچ عنوان آتش جهنم را نمی آفریدند.
جایگاه و مقام والای امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بیان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله
مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ : عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ ، قَالَ: قَالَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): «بَيْنَا رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) ذَاتَ يَوْمٍ جَالِسٌ، إِذْ أَقْبَلَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) ، فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) : إِنَّ فِيكَ شَبَهاً مِنْ عِيسَى بْنِ مَرْيَمَ ، وَ لَوْلاَ أَنْ تَقُولَ فِيكَ طَوَائِفُ مِنْ أُمَّتِي مَا قَالَتِ اَلنَّصَارَى فِي عِيسَى بْنِ مَرْيَمَ ، لَقُلْتُ فِيكَ قَوْلاً لاَ تَمُرُّ بِمَلَإٍ مِنَ اَلنَّاسِ إِلاَّ أَخَذُوا اَلتُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَيْكَ، يَلْتَمِسُونَ بِذَلِكَ اَلْبَرَكَةَ»[۳]
ابوبصیر از امام صادق علیه السلام نقل کرده است:
روزی از روزها که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در مکانی نشسته بودند , امیرالمؤمنین علیه السلام وارد شدند و پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند:
(یاعلی) در تو شباهتی با عیسی بن مریم وجود دارد و اگر اینطور نبود که گروه هایی از امت من درباره تو معتقد شوند به آن چه که مسیحیان درباره عیسی معتقد بودند (مقصود تثلیث و اعتقاد به فرزند خدا بودن) قطعا در فضیلت تو کلامی بیان می نمودم که اگر از میان هرگروهی از مردم عبور کنی همه خاک قدوم مبارک تو را گرفته و به آن تبرک می جستند.
پی‌نوشت‌ها:
[۱] امالی شیخ مفید ص۳۴۶
[۲] کشف الغمة في معرفة الأئمة , جلد۱ , صفحه۹۹
[۳] البرهان في تفسير القرآن , جلد۲ , صفحه۶۷۹
