۲۸ ربیع الثانی سالروز درگذشت علامه بزرگ و گرانقدر , مدافع حریم ولایت اهلبیت علیهمالسلام حضرت علامه امینی رحمة الله علیه
ابعاد شخصیتی علامه امینی رحمه الله در کلام حضرت آیت الله سید علی حسینی میلانی (دامت برکاته)
راجع به علامه امینی از جهات مختلفی باید بحث شود و از جهات عدیده ای مورد بررسی قرار بگیرد.
زندگانی ایشان بایستی کاملا روشن شود تا درس عبرتی برای همه محققین و مخصوصا برای طلاب عزیز در حوزههای علمیه باشد.
اما آنچه که من میخواهم بیان کنم دو مطلب است:
مطلب اول عبارت است از ارادتی که ایشان به ساحت مقدس امیرالمؤمنین و ولایت حضرت امیر سلام الله علیه داشتند. به تعبیر بنده ایشان دارای سوزی بودند که این کمتر در بین ما پیدا میشود.
یک سوزی در باطنشان برای امیرالمؤمنین و مظلومیت حضرت و غربت حضرت بود و این سوز در گفتار، نوشتار و رفتار ایشان منعکس بود.
بنده یادم هست زمانی که ایشان به حرم حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مشرف میشدند، طرف بالاسر میایستادند. زیارت جامعه را از حفظ میخواندند و صدای رسایی داشتند. جوری باحال ایشان زیارت میخواندند که منقلب میشدند و اشکشان جاری میشد و همه زائرین در آنجا متوجه ایشان میشدند.
همه حرکات و فعالیتهای ایشان در نجف اشرف استثنایی بود. که تمام اوقات و افکار و نیروهای ایشان صرف امر امیرالمؤمنین علیه السلام میشد.
مطلب دوم اینکه ایشان سه کار کردند، یکی مؤلفات ایشان هست که از ایشان باقی مانده و عمدتا کتاب الغدیر است و کار دوم سخنرانیهای ایشان هست که نوارهای بخشی از سخنرانیهای ایشان موجود است و کار سوم ایشان تأسیس کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام هست، که این کتابخانه الان موجود هست و قابل استفاده.
ما باید از زندگانی بزرگان درس بگیریم، برای ما زندگانی بزرگان بایستی عبرت باشد. از این ها کیفیت تشرف به حرم مطهر را یاد بگیریم. کیفیت زیارت را و در حرم چگونه باشیم.
خود فرهنگ زیارت و ادب حضور در خدمت مقام عصمت، این باید مورد بحث و تحقیق قرار بگیرد و مردم را به این ترتیب پرورش دهیم که البته سیره بزرگان ما درس عبرت و مستند خوبی خواهد شد برای تحقیق در این مسئله.