حضرت زینب علیهاالسّلام به اعتراف همه تاریخنویسان، آراسته به همه فضایل و خصلتهای والای اخلاقی و الهی بودند. حضرت زینب کبری علیهاالسّلام در وقار و شخصیت مانند جدهاش امالمؤمنین حضرت خدیجه علیهاالسّلام در حیا و عفّت همچون مادرش حضرت فاطمه سلاماللهعلیها، در رسایی و شیوایی بیان، مانند پدرش امیرالمؤمنین علیهالسّلام، در حلم و بردباری چون امام حسن علیهالسّلام و در شجاعت و قوّت قلب، مانند برادرش امام حسین علیهالسّلام بود.
زینب کبری سلاماللهعلیها تحت تربیت پدر و مادری همچون حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهماالسّلام و حضرت فاطمه سلاماللهعلیها و با شایستگی و استعداد ذاتی که از آن بهرهمند بود به مراتب عالی از فضائل و کمالات انسانی دست یافت. او همانند پدر و مادرش جامع همه کمالات و صفات پسندیده بود. سخنرانیهای او در کوفه و شام خاطره خطبههای پدرش امیرمؤمنان علیهالسّلام را در یادها زنده کرد. زینب کبری سلاماللهعلیها یکی از محدثان و راویان حدیث به شمار میآید و درسنینکودکی، در حالی که بیش از ۵ یا ۶ سال از عمرش نمیگذشت، خطبه مادرش حضرت زهرا سلاماللهعلیها را با آن مضامین بسیار بلند و عالی شنید و پس از آن برای دیگران نقل میکند. عبدالله بن عباس، شاگرد برجسته حضرت علی علیهالسّلام و مفسر قرآن کریم، خطبه فدک حضرت زهرا سلاماللهعلیها را از زینب نقل میکند و از آن بانوی بزرگ با عنوان «عقیلتنا؛ عاقل و دانای ما» یاد میکند.