حدیث «معرفتي بالنورانیة» _ بخش ششم
مؤمن حقیقی ؛ عارف به حق و فضائل اهل‌بیت علیهم‌السلام
عدم قابلیت رسیدن به کنه و حقیقت فضائل اهل‌بیت علیهم‌السلام
اعْلَمْ يَا أَبَاذَرٍّ أَنَا عَبْدُاَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَلِيفَتُهُ عَلَى عِبَادِهِ لاَ تَجْعَلُونَا أَرْبَاباً وَ قُولُوا فِي فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ فَإِنَّكُمْ لاَ تَبْلُغُونَ كُنْهَ مَا فِينَا وَ لاَ نِهَايَتَهُ
فإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ أَعْطَانَا أَكْبَرَ وَ أَعْظَمَ مِمَّا يَصِفُهُ وَ أَصِفُكُمْ أَوْ يَخْطُرُ عَلَى قَلْبِ أَحَدِكُمْ
فإِذَا عَرَفْتُمُونَا هَكَذَا فَأَنْتُمُ اَلْمُؤْمِنُونَ
[حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند]
ای اباذر بدان كه من بنده خدا و خليفه او بر بندگانم , ما را خدا قرار ندهيد ولى در فضل ما هرچه می‌خواهيد بگوئيد باز هم به كنه و نهایت فضل ما نخواهيد رسيد.
زيرا خداوند تبارک و تعالى به ما بيشتر و بزرگتر از آنچه که خود ما را وصف نموده و من برای شما توصیف می‌نمایم و يا خطور به قلب يكى از شما می‌نماید , عنايت فرموده است.
[پس بدانید] وقتى ما را اين‌طور شناختيد و معرفت پیدا کردید , آن وقت مؤمن هستيد.
بحار الأنوار , جلد ۲۶ , صفحه ۱
