حدیث «معرفتي بالنورانیة» _ بخش چهارم
اقامه ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام ؛ همان اقامه نماز
اقامه ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام به واسطه نبی مرسل , فرشته مقرب و مؤمن ممتحن
قالَ اَللَّهُ تَعَالَى وَ مٰا أُمِرُوا إِلاّٰ لِيَعْبُدُوا اَللّٰهَ مُخْلِصِينَ لَهُ اَلدِّينَ حُنَفٰاءَ وَ يُقِيمُوا اَلصَّلاٰةَ وَ يُؤْتُوا اَلزَّكٰاةَ وَ ذٰلِكَ دِينُ اَلْقَيِّمَةِ
يقُولُ مَا أُمِرُوا إِلاَّ بِنُبُوَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ اَلدِّينُ اَلْحَنِيفِيَّةُ اَلْمُحَمَّدِيَّةُ اَلسَّمْحَةُ
و قَوْلُهُ: يُقِيمُونَ اَلصَّلاٰةَ فَمَنْ أَقَامَ وَلاَيَتِي فَقَدْ أَقَامَ اَلصَّلاَةَ وَ إِقَامَةُ وَلاَيَتِي صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لاَ يَحْتَمِلُهُ إِلاَّ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ اِمْتَحَنَ اَللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ فَالْمَلَكُ إِذَا لَمْ يَكُنْ مُقَرَّباً لَمْ يَحْتَمِلْهُ وَ اَلنَّبِيُّ إِذَا لَمْ يَكُنْ مُرْسَلاً لَمْ يَحْتَمِلْهُ وَ اَلْمُؤْمِنُ إِذَا لَمْ يَكُنْ مُمْتَحَناً لَمْ يَحْتَمِلْهُ
خداوند متعال می‌فرمايد «وَ مٰا أُمِرُوا إِلاّٰ لِيَعْبُدُوا اَللّٰهَ مُخْلِصِينَ لَهُ اَلدِّينَ حُنَفٰاءَ وَ يُقِيمُوا اَلصَّلاٰةَ وَ يُؤْتُوا اَلزَّكٰاةَ وَ ذٰلِكَ دِينُ اَلْقَيِّمَةِ».
[امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند معنای آیه شریفه این است] خداوند می‌فرمايد: دستور داده نشده به آن‌ها مگر اينكه ايمان به نبوت حضرت محمّد صلی الله علیه وآله آورند كه همان دين یگانه محمدى آسان است.
اما عبارت «وَ يُقِيمُوا اَلصَّلاٰةَ» یعنی هركسی اقامه ولايت مرا كرده باشد نماز را به پا داشته است , به پا داشتن ولايت من بسیار دشوار و سنگين است كه تاب و تحمل آن را ندارد مگر فرشته مقرب يا پيامبر مرسل يا بنده مؤمنى كه خدا قلبش را به ايمان امتحان كرده باشد.
بنابراین فرشته اگر مقرّب نباشد تاب تحمل آن را ندارد و پيامبر نيز اگر مرسل نباشد تحمل ندارد و مؤمن هم اگر مورد امتحان و اعتماد نباشد تحمل آن را ندارد.
بحار الأنوار , جلد ۲۶ , صفحه ۱
