حدیث «معرفتي بالنورانیة» _ بخش یازدهم
امیرالمؤمنین علیه‌السلام ؛ از نور خداوند متعال
از نور واحد بودن پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و امیرالمؤمنین علیه‌السلام
يا سَلْمَانُ وَ يَا جُنْدَبُ قَالاَ لَبَّيْكَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْكَ
قالَ كُنْتُ أَنَا وَ مُحَمَّدٌ نُوراً وَاحِداً مِنْ نُورِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَمَرَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ذَلِكَ اَلنُّورَ أَنْ يُشَقَّ فَقَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ مُحَمَّداً وَ قَالَ لِلنِّصْفِ كُنْ عَلِيّاً
فمِنْهَا قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَلِيٌّ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ عَلِيٍّ
حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام خطاب به جناب سلمان و ابوذر فرمودند:
ای سلمان و اباذر! من و محمّد يک نور از نور خداوند متعال بوديم که خداوند دستور داد به آن نور كه دو قسمت شود ؛ بنابراین به نيمى از آن فرمود , محمّد باش و به نيم ديگر فرمود على باش.
به همين جهت پيامبر اكرم صلی الله علیه وآله فرموده است «عليّ مني و أنا من علي و لا يودي عني الا علي» ؛ «على از من و من از على هستم».
بحار الأنوار , جلد ۲۶ , صفحه ۱
